ความแตกต่างระหว่างไลน์ผลิตอาหารและแฮนด์เมด

ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างอาหารทำมือบริสุทธิ์กับอาหารที่ผลิตในสายการประกอบนั้นอยู่ที่การควบคุมดูแลความปลอดภัยของอาหาร อาหารในสายการประกอบมีระบบการควบคุมที่สมบูรณ์เพื่อให้มั่นใจในความปลอดภัยของการเชื่อมโยงต่างๆ เช่น สภาพสุขอนามัยของการผลิตอาหาร ช่องทางการซื้อวัตถุดิบและคุณภาพของวัตถุดิบ วัสดุบรรจุภัณฑ์ที่ปลอดภัย และเงื่อนไขในการขนส่ง แต่อาหารทำมือล้วน ๆ อยู่ในสถานะ "อิสระ" ขาดการควบคุมดูแล
ก็เหมือนกับการนั่งแท็กซี่ คุณจะเลือกคนขับรถรุ่นเก๋าที่มีใบอนุญาตหรือคนขับมือใหม่ที่ไม่มีใบอนุญาต? แม้ว่าคุณจะไว้วางใจอย่างหลัง แต่ลองนึกถึงสถานที่ที่คุณสามารถยื่นเรื่องร้องเรียนและจ่ายค่าสินไหมทดแทนในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ในความเป็นจริง หากไม่มีกฎระเบียบและข้อมูลการทดสอบ คุณจะไม่สามารถแน่ใจได้ 100% ว่าไม่มีการเติมสารเคมีที่ไม่พึงประสงค์ใดๆ ลงในอาหารที่คุณซื้อทางออนไลน์
อาหารแฮนด์เมดบริสุทธิ์ฟังดูดี แต่ความเสี่ยงด้านความปลอดภัยที่อาจเกิดขึ้นมีมาก: นมจากวัวส่วนตัว, ไข่จากไก่ส่วนตัว, น้ำมันจากโรงสีน้ำมันส่วนตัว, ของว่างส่วนตัว, แยมผลไม้และน้ำผลไม้, กล่องอาหารกลางวันฟาสต์ฟู้ดส่วนตัว... ฟังดูเป็น "ช่างฝีมือ "แต่ความเสี่ยงด้านความปลอดภัยที่อาจเกิดขึ้นมีมาก ฉันแน่ใจว่าความตั้งใจแรกของผู้ผลิตอาหารทุกคนคือ "เพื่อประโยชน์ของคุณเอง" แต่แบคทีเรีย รา ปรสิต และปฏิกิริยาทางเคมีต่างๆ ที่ทำให้อาหารเสื่อมสภาพนั้นไม่ใช่ "ความรู้สึก" ด้วยการกำกับดูแลที่น้อยที่สุด พวกเขาสามารถสร้างปัญหาได้ ตัวอย่างเช่น อาหารที่ครอบครัวของคุณทำตามปกติ บางครั้งคุณกินเพื่ออาเจียนและท้องเสีย คุณไม่สามารถพูดได้ว่าญาติของคุณไม่ดีสำหรับคุณ แต่พวกเขาไม่ปฏิบัติตามหลักการจัดการด้านความปลอดภัยของอาหารที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น ความรู้สึกเพียงอย่างเดียว ไม่มีความรู้และเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้อง ไม่มีระบบการจัดการที่เข้มงวด ไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยที่แท้จริงของการผลิตอาหารได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการผลิตจำนวนมาก คุณอาจพูดว่า องค์กรขนาดใหญ่ที่มีการกำกับดูแลมักไม่เกิดเหตุการณ์ด้านความปลอดภัยของอาหารใช่หรือไม่? ดีกว่าที่จะไว้วางใจคนรอบตัวคุณ
การผลิตอาหารเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน และแต่ละขั้นตอนอาจนำไปสู่ปัญหาด้านความปลอดภัยของอาหาร บริษัทขนาดใหญ่ผลิตอาหารจำนวนมากทุกวัน แม้ว่าจะมีการกำกับดูแล ปัญหาก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ อีกอย่างแม้ว่าตอนนี้คนรอบข้างจะขายของจริงๆ แล้ว แน่ใจได้ไหมว่าเมื่อโตขึ้นเขาจะปฏิบัติตามกฎหมาย 100 เปอร์เซ็นต์? สมมติว่าคุณเป็นเจ้าของร้านขายของชำส่วนตัวที่มีสินค้าหลายร้อยรายการที่ล่าช้าจากโรคระบาดและยังไม่พร้อมสำหรับช่วงไพรม์ไทม์ แล้วคุณจะทำอย่างไร โยนสิ่งของมูลค่าหลายพันดอลลาร์ทิ้ง หรือเปลี่ยนอายุการเก็บรักษาและขายในราคาที่ถูกลง? ร้านค้าเก่าแก่หลายศตวรรษในญี่ปุ่นได้ปรับเปลี่ยนอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์
ฉันไม่ได้ต่อต้านคนขายอาหารของตัวเองทางออนไลน์ ฉันแค่หวังว่าผลิตภัณฑ์เหล่านี้สามารถอยู่ภายใต้การควบคุมดูแล การฝึกอบรม การจัดการ และการตรวจสอบเฉพาะจุด แทนที่จะใช้เพียง "ธรรมชาติ" "แฮนด์เมด" และ "งานฝีมือแบบดั้งเดิม" เพื่อจูงใจผู้บริโภคให้ซื้อผลิตภัณฑ์เหล่านี้ ตั้งแต่ทำไลน์ เราควรปฏิบัติตามกฎพื้นฐานของไลน์นี้ ทำอย่างมืออาชีพ ทำอย่างปลอดภัย ทำมาตรฐานและถูกกฎหมาย
ในแง่ของการควบคุมอาหารทำมือในอุตสาหกรรมการผลิตอาหารในปัจจุบัน ฉันค่อนข้างที่จะไว้วางใจผลิตภัณฑ์ของสายการผลิตอาหาร ผู้บริโภคเท่านั้นที่มีความตระหนักในการกำกับดูแลความปลอดภัยของอาหารและการคุ้มครองสิทธิ ถนนอาหารปลอดภัยสามารถกว้างขึ้นและกว้างขึ้น